Stegna z Morsami

Jak co roku w bałtyckich wodach kończy swój marny żywot niejaka Marzanna żywcem spalona przez żądne krwi Elbląskie Morsy mszczące się w ten sposób za zakończenie sezonu kąpieli.
Temu ciekawemu zjawisku od kilkunastu lat przyglądają się z ciekawością rowerzyści z różnych zakątków dla odmiany rozpoczynających nowy sezon na dwóch kołach.Wszystko to za sprawą niejakiego Dareckiego ESR dziś niestety wielkiego nieobecnego. Ja miałem zaszczyt uczestniczyć w tym niecnym procederze po raz czwarty.
Co prawda w tym roku frekwencja nie powaliła. Zebrało się zaledwie około trzydziestu osób, ale i tak warto było się wybrać choćby dla tych kilku dawno nie widzianych twarzy. Sposobów na dotarcie do morsowni Stegna było wiele, niektórzy podróżowali już od 6 rano z Mariuszem twardym morsem nie zrzeszonym na czele.
Ja wybrałem ten tradycyjny, czyli z całą wesołą gromadką.
Na plaży mnóstwo ludzi zarówno morsy z Elbląga i innych zaprzyjaźnionych klubów, jak i ich kibice. Było ognicho, orkiestra tańce i hulanki.Wiatr też hulał na tyle skutecznie, że powoli ludzi zaczęło ubywać z plaży Ja też nie czekając już na rozgrzanego kąpielą Mariusza ruszyłem powoli w kierunku Krynicy. I tak odwiedzając co niektóre poniemieckie okopy i kontestując kormorany zakładające gniazda w rezerwacie po niemalże pięciu godzinach osiągnąłem cel. Może to śpiew ptaków, błękitne niebo nad głową, a może szum fal sprawił, że ten sposób podróżowania po mierzei bardzo przypadł mi do gustu. Na miejscu szybkie uzupełnienie prowiantu i tym razem żwawym tempem do domu bo ziąb mocno przeszywał palce. W powrocie pomagał wiatr który udał się na wieczorny odpoczynek i w żadnym kierunku nie utrudniał jazdy.



Mors z kibicami.


Poniemieckie transzeje.


Jedno z bardzo wielu gniazd.


widoczki


Nowe w Krynicy.